Inburgering
Door: Lisette
Blijf op de hoogte en volg Lisette
03 Oktober 2014 | Vietnam, Hanoi
Lieve allemaal,
Er is weer een week voorbij en in totaal zit ik al bijna een maand in Hanoi. In Hanoi begin ik me langzaamaan ingeburgerd te voelen. Ik weet nu hoe ik als een echte local de weg kan trotseren (oversteken op de drukke wegen van Hanoi is flink opletten!) en ik voel me dan echt stoer. Ik begin als ik in de taxi zit de wegen te herkennen en weet steeds beter wanneer ik weer eens opgelicht wordt als de chauffeur extta blokjes om maakt. Bellen onder t rijden, geen gordel dragen, veelvuldig claxoneren kan trouwens allemaal! Één hand ligt er in de taxi standaard klaar om een waarschuwing te geven dat wij er aan komen en dat je op moet passen. Als je telefoon over gaat, neem je hier in Hanoi ook op, ongeacht wat. Zelfs al zit ik op stage, als ik dit niet doe dan kijken ze me raar aan. Ik weet inmiddels waar ik m'n boodschappen het best kan doen en kijk niet meer zo erg op van alles om me heen dan de eerste weken. Denk aan scooters die echt de meest maffe dingen vervoeren; verkoop van kikker, hond en slak op de markt, het aangekeken of vriendelijk toegeroepen worden omdat je blank bent en misschien wel wat wil kopen: het hoort er allemaal bij.
Op stage begin ik eindelijk een beetje vrede te krijgen over hoe het er aan toe gaat, hier heb ik in de eerste twee weken echt last van gehad en vond ik het ontzettend lastig me aan te passen aan en in de cultuur en gewoontes van hier. Zo is het onderwijs in mijn ogen een beetje als 'vroeger' in Nederland. De dagroutine ziet er als volgt uit: Ze oefenen hun schrijven en doen rekensommetjes van één tot tien. Hiervoor gebruiken ze rekenstokjes om te tellen. Vervolgens is er tekenles waarin zij natekenen wat de juf op het bord voordoet en krijgen zij een punt voor het gemaakte werk. De omgang met kinderen is ook anders en voor mijn idee veel zakelijker. Moeten de kids stil zijn dan slaat de juf met de lineaal of stok op tafel wat echt n geluid maakt waarvan je wel schrikt en roept ze ze iets toe. Kinderen hebben meer ontzag en respect voor de lerares. De communicatie op stage gaat met handen en voeten. Ik kan geen Vietnamees en de lerares kan een maar een beetje Engels. Van de week hebben we google translate ingezet om elkaar het een en ander duidelijk te maken. Ben nog nooit zo blij geweest met deze uitvinding ;). Ik ben zelfs via google translate door de juf uitgenodigd om morgen op de lunch bij haar thuis te komen! Vandaag dus maar eens een bloemetje gaan scoren. Vanavond ga ik naar het monsoonfestival. Een muziekfeest in Hanoi die drie dagen duurt en waarbij veel bekende zangers optreden. Heel het huis en het personeel van onze organisatie gaat! Zondag ga ik in mn eentje op pad naar de parfumparagode. Best spannend om er alleen op uit te gaan maar ik ontmoet vast leuke mensen die ook geboekt hebben Ik heb de tour trouwens geboekt bij Lily's Travel Agency. De agency is echt een aanrader. Prijs - kwaliteit is uitstekend. Met deze organisatie ben ik ook al eens naar Ninh Binh geweest. Ze organiseren dagtochten maar ook tochten voor meerdere dagen in de omgeving van Hanoi.
Liefs Lisette
Er is weer een week voorbij en in totaal zit ik al bijna een maand in Hanoi. In Hanoi begin ik me langzaamaan ingeburgerd te voelen. Ik weet nu hoe ik als een echte local de weg kan trotseren (oversteken op de drukke wegen van Hanoi is flink opletten!) en ik voel me dan echt stoer. Ik begin als ik in de taxi zit de wegen te herkennen en weet steeds beter wanneer ik weer eens opgelicht wordt als de chauffeur extta blokjes om maakt. Bellen onder t rijden, geen gordel dragen, veelvuldig claxoneren kan trouwens allemaal! Één hand ligt er in de taxi standaard klaar om een waarschuwing te geven dat wij er aan komen en dat je op moet passen. Als je telefoon over gaat, neem je hier in Hanoi ook op, ongeacht wat. Zelfs al zit ik op stage, als ik dit niet doe dan kijken ze me raar aan. Ik weet inmiddels waar ik m'n boodschappen het best kan doen en kijk niet meer zo erg op van alles om me heen dan de eerste weken. Denk aan scooters die echt de meest maffe dingen vervoeren; verkoop van kikker, hond en slak op de markt, het aangekeken of vriendelijk toegeroepen worden omdat je blank bent en misschien wel wat wil kopen: het hoort er allemaal bij.
Op stage begin ik eindelijk een beetje vrede te krijgen over hoe het er aan toe gaat, hier heb ik in de eerste twee weken echt last van gehad en vond ik het ontzettend lastig me aan te passen aan en in de cultuur en gewoontes van hier. Zo is het onderwijs in mijn ogen een beetje als 'vroeger' in Nederland. De dagroutine ziet er als volgt uit: Ze oefenen hun schrijven en doen rekensommetjes van één tot tien. Hiervoor gebruiken ze rekenstokjes om te tellen. Vervolgens is er tekenles waarin zij natekenen wat de juf op het bord voordoet en krijgen zij een punt voor het gemaakte werk. De omgang met kinderen is ook anders en voor mijn idee veel zakelijker. Moeten de kids stil zijn dan slaat de juf met de lineaal of stok op tafel wat echt n geluid maakt waarvan je wel schrikt en roept ze ze iets toe. Kinderen hebben meer ontzag en respect voor de lerares. De communicatie op stage gaat met handen en voeten. Ik kan geen Vietnamees en de lerares kan een maar een beetje Engels. Van de week hebben we google translate ingezet om elkaar het een en ander duidelijk te maken. Ben nog nooit zo blij geweest met deze uitvinding ;). Ik ben zelfs via google translate door de juf uitgenodigd om morgen op de lunch bij haar thuis te komen! Vandaag dus maar eens een bloemetje gaan scoren. Vanavond ga ik naar het monsoonfestival. Een muziekfeest in Hanoi die drie dagen duurt en waarbij veel bekende zangers optreden. Heel het huis en het personeel van onze organisatie gaat! Zondag ga ik in mn eentje op pad naar de parfumparagode. Best spannend om er alleen op uit te gaan maar ik ontmoet vast leuke mensen die ook geboekt hebben Ik heb de tour trouwens geboekt bij Lily's Travel Agency. De agency is echt een aanrader. Prijs - kwaliteit is uitstekend. Met deze organisatie ben ik ook al eens naar Ninh Binh geweest. Ze organiseren dagtochten maar ook tochten voor meerdere dagen in de omgeving van Hanoi.
Liefs Lisette
-
05 Oktober 2014 - 09:32
Thea En Piet:
Dag Lisette
Leuk om weer wat te horen,en dat je al een beetje bekent bent in de omgeving. Wat stage betreft dat de kinderen wat meer ontzag voor de juf hebben is niet verkeerd kunnen ze hier misschien nog wat van leren. Maar dan heb ik het niet over kinderen onder de twaalf. Pubbers hier kunnen volgens mij soms wel een strakkere hand gebruiken sommigen tenminste. Ik sprak er deze week een aan die in het park weer eens troep achterliet. Doe niet zo moeilijk was het antwoordt schiet je dus ook niets mee op om er wat van te zeggen.
Hij vond het wel vies dat Luuk aan zijn hand had gelikt. ha,ha. Geniet vandaag van je uitstapje en misschien ontmoet je leuke mensen. gr. Thea en Piet. -
06 Oktober 2014 - 11:19
Lisette Vos:
Hoi Thea, piet en alle anderen wie een reactie hebben geplaatst de afgelopen tijd!
Ik vond t erg leuk om te zien dat jullie me allemaal zo volgen en k geniet er van jullie reacties te lezen.
Thea wat een humor, afval is normaal en n hond die likt niet. Hier zouden ze allang met de lineaal of stok op tafel hebben geslagen en de persoon gevolgd hebben totdat ie doet wat moet. In nl is alles wat dat betreft anders en moet je nog oppassen dat je niet n kwaaie treft. Deze cultuur is n stuk respectvoller en jongeren staan bijv meteen op in de bus als ze n ouder persoon of een moeder of vader met kind zien zodat zij zitten kunnen. Kunnen wij Kaaskoppen wat van leren!
Tan biet(doei!)
Lisette -
06 Oktober 2014 - 11:22
Lisette Vos:
tạm biệt bedoel k hihi.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
