Het laatste stuk

Wauw, wat een reis! Mijn reis naar Nederland begon met een hele tijd wachten voor het inchecken. Tijdens deze tijd heb ik erg aardige mensen ontmoet uit Amerika. Na het inchecken kwam het moment van van afscheid, wat is dat een raar gevoel zeg. Ik heb nog een paar keer achterom kunnen kijken en toen besefte ik me dat mijn reis naar Nederland nu werkelijkheid was.

Hierna heb ik in een heel mooie business lounge gezeten voor een paar uur tot ik werd opgehaald om naar de gate te gaan. De vlucht was inmiddels twee uur vertraagd maar dit mocht de pret niet drukken. Eenmaal aangekomen bij de gate werd mij gevraagd van stoel te ruilen, een stoel op de tweede rij voor twee op de vierde rij, geen verkeerde deal lijkt mij.

Tijdens de vlucht het ik precies de tijd gehad voor twee films, heerlijk eten en even genieten van een regenboog. Vooral het laatste was erg bijzonder.

Eenmaal aangekomen op de luchthaven heb ik moeten wachten totdat iedereen weg was voordat ik opgehaald zou worden. Wat mij bij het instappen niet was opgevallen is hoeveel mensen er in een vliegtuig passen. De business lounge waar ik deze keer naar toe ging zat letterlijk aan de andere kant van het vliegveld. Wat was ik blij begeleid te worden, anders had ik het nooit kunnen vinden.. Weer kwam ik in een schitterende lounge terecht, tot op dit moment ben ik er nog niet uit welke van de twee de mooiste was. Hierna begon het wachten. Ongeveer 3 uur duurde het voordat ik weer werd opgehaald. Deze keer moest ik vrij lang wachten maar mijn plek in het vliegtuig was dit zeker waard!

Het laatste stuk van mijn reis duurde 12 uur en 40 minuten. Na ongeveer een half uur vliegen kreeg ik voor de tweede keer avond eten voorgeschoteld. De reis werd namelijk aan de Nederlandse tijd aangepast waardoor het in een keer 7 uur eerder was. Na het eten heb ik nog even tv gekeken en vervolgens ben ik lekker gaan slapen.

Toen het vier uur werd kreeg ik mijn ontbijt. Lekker wat fruit met een toetje. Hierna wilden ze me zelfs nog warm eten geven maar dit ging mij toch net te ver in de vroege ochtend. Na nog een paar uur te hebben gevlogen kwamen we op schiphol aan.

Hier heb ik eindelijk mijn ouders weer kunnen zien. Omdat ik ze de afgelopen tijd heb moeten missen terwijl ik zoveel doormaakte was het weerzien erg emotioneel. Ik was zo blij mijn ouders weer te zien en ook zij hielden het niet droog. Eenmaal thuis moet ik zeggen dat het best snel al weer normaal voelt al krijg ik elke keer als ik een souvenir zie heimwee naar Vietnam en de meiden waarmee ik zoveel tijd heb doorgebracht! Vreemd hoeveel je terwijl je zo blij bent thuis te zijn, tegelijk zo verdrietig bent de rest te moeten missen.

Nu de komende tijd maar even goed genieten met de tijd met mijn familie en hierna weer aan de slag voor mijn studie.

Na dit hele avontuur staat een ding voor mij vast: Deze reis zal ik nooit vergeten en ik ga ooit terug om mijn avontuur af te maken!

Marloes