Socializing in Hanoi
Blijf op de hoogte en volg Lisette
16 Oktober 2014 | Vietnam, Hanoi
Xin Chào!
De week vliegt hier weer voorbij en ik vond t weer hoog tijd voor een update vanuit Hanoi.
Afgelopen weken heb ik weer zoveel meegemaakt!
Zo ontmoette ik Hang, die ergens op de weg van de copyshop - waar ik het een en ander geprint had - naar huis op één van de typische blauwe krukjes op straat zat. Dit is echt n typisch straatbeeld hier. Vrolijk riep ze me toe: ‘Hello! How are you! Where are you from?’ waarop er een kruk voor me naast haar werd gezet en ik toegewuifd werd te komen zitten. Samen deelden we de verschillen en overeenkomsten tussen onze landen. Zo vertelde Hang dat haar zus (die hier drinken verkocht) klaar was met de universiteit maar niet aan een baan kon komen en dit zo moeilijk is in Vietnam en of dat in Nederland ook zo moeilijk was?
In de avond gingen we met de taxi naar een muziekfestival en de taxi’s zijn vlak naast Hang’s plekje en ze vond het maar al te leuk om ons te helpen te onderhandelen met de chauffeur over de prijs. Ik dankte haar vriendelijk en als ik nu elke dag langs haar op kom zwaaien we naar elkaar of maken we een praatje.
Op zaterdag vier oktober was ik uitgenodigd voor de lunch bij de teacher van m’n klas: Ms. Huyên. Zoals het hier in Vietnam hoort heb ik een mooie grote bos bloemen gekocht (let op: koop geen gele of witte bloemen, dat hoort niet) en ‘s ochtends vroeg vertrok ik al per bus naar het project waar ze me op zou pikken om naar haar huis te gaan. Ik voelde me vereerd dat ik langs mocht komen. Ze woont in een klein huisje samen met haar man en zoontje van drie. De woonkamer was tevens de slaapkamer en er was een kleine ruimte voor het toilet/om te wassen. Naast haar woont de gehele schoonfamilie in de andere huizen en in het stukje tuin voor haar huis werden gewassen verbouwd. Ik mocht helpen de lunch te bereiden en heb heerlijk gegeten. Het eten in Vietnam is echt top! Haar man kwam ook voor de lunch thuis dus die heb ik ook mogen ontmoeten. Na het eten mocht ik blijven slapen (jawel, een middagdutje hoort er hier bij!). Op het bed in de woon/slaapkamer kon ik gaan liggen. Er lag enkel een matje op en een kussen. Naast me lag de lerares en daarnaast haar zoontje. Daar weer langs lag haar schoonzus en op de grond lag nog een kindje van mijn project die ook bij haar mocht blijven in de weekenden. Ik dacht dat ik nooit zou gaan kunnen slapen met springende kinderen naast me en een kind dat me stiekem aan de voeten lag te kriebelen en hier de dikste schik om had; maar niks was minder waar en ik heb toch ‘n 20 minuten geslapen. Uitgerust en al werd ik weer afgezet bij het project om weer naar huis te gaan.
Ik vind het hier erg leuk dat elke week dat iemand je wel aanspreekt om een praatje te maken. Op straat wordt je nagekeken en als je ergens wat gaat drinken of eten wil men weten waar je vandaan komt en in Hanoi doet, of bijv. hoe oud je bent en of je getrouwd bent. Dat vroeg mijn teacher ook nog vorige week haha! Toen ik nee zei op de vraag of ik getrouwd was wilde ze wel weten op welk termijn dit dan zou gaan gebeuren. Tja! Nieuwsgierig zijn alle Vietnamezen. Ik vind het wel ontzettend grappig en t leuke is dat je alles gewoon terug kan vragen zonder bang te zijn dat dit niet kan.
Zondag heb ik alleen de Parfumparagode bezocht en in het reisgezelschap leuke mensen ontmoet. De paragode is slechts per boot en vervolgens lopend of per kabellift te bereiken. De paragode (en alle tempeltjes er omheen) waren super mooi. In de paragode heb ik nog even over een rijstkorrelvormige steen gewreven voor gezondheid voor Marloes en mij en heb ik een druppel water opgevangen en over m'n hoofd gewreven voor extra happiness. Helaas werkte die gezondheid niet zo want tijdens m'n uitje werd ik ziek.
De daarop volgende ma-di-woe ben ik ziek van stage thuis gebleven en waren de donderdag en vrijdag daarna meten drukke dagen met interviews met de directeur en vice directeur van ons project. De vrijdagavond waren we in the old quarter voor het vieren onafhankelijkheidsdag en zaterdag heb ik vrijwel niks gedaan en ben ik ’s avonds in de bioscoop geweest. Deze was in een groot winkelcentrum waar ik ook nog wat ‘luxere’ producten heb weten te kopen zoals chocola van Rittersport en n lekker bruin brood i.p.v. het zoete wittebrood wat we normaal hebben.
Deze week zijn we in overleg geweest met de teachers en housemother over een verbetering op ‘t project wat Marloes en ik kunnen aanpakken. We willen ‘the bad behaviour’ van de kinderen verbeteren door positieve benaderingswijze en een beloningssysteem in te gaan zetten. De leraren zijn nog niet geheel overtuigd dat het werken gaat, maar ze willen dat we t gaan testen. Zien doet dan misschien toch meer geloven dat het werkt!
Deze week heb ik ook werkbladen voor rekenen meegebracht en dit was een groot succes in de klas. Ze waren zo hard aan het werk allemaal. De twee volgende dagen wilden de kinderen telkens nog een kopietje van die gemaakte werkbladen omdat ze het graag nog een keer wilden doen. Geinig toch. Gister heb ik na de les weer de huismoeder geholpen. Even vier kids gewassen, geholpen in de eetzaal en gezellig gespeeld met de kinderen. Ik had drie kleine potjes nagellak gekocht en heb toen die avond de meiden de nagels gelakt. Het was dringen geblazen en alle kinderen wilden tegelijk geholpen worden. Ze waren erg blij met het resultaat.
Dit weekend zouden we naar Halong bay gaan maar ik ben opnieuw niet fit dus die schuiven we even door naar volgende week en dan doen we het dit weekend nog wat rustiger aan. We willen nog shoppen dus ach, wij vermaken ons wel!
Liefs Lisette
De week vliegt hier weer voorbij en ik vond t weer hoog tijd voor een update vanuit Hanoi.
Afgelopen weken heb ik weer zoveel meegemaakt!
Zo ontmoette ik Hang, die ergens op de weg van de copyshop - waar ik het een en ander geprint had - naar huis op één van de typische blauwe krukjes op straat zat. Dit is echt n typisch straatbeeld hier. Vrolijk riep ze me toe: ‘Hello! How are you! Where are you from?’ waarop er een kruk voor me naast haar werd gezet en ik toegewuifd werd te komen zitten. Samen deelden we de verschillen en overeenkomsten tussen onze landen. Zo vertelde Hang dat haar zus (die hier drinken verkocht) klaar was met de universiteit maar niet aan een baan kon komen en dit zo moeilijk is in Vietnam en of dat in Nederland ook zo moeilijk was?
In de avond gingen we met de taxi naar een muziekfestival en de taxi’s zijn vlak naast Hang’s plekje en ze vond het maar al te leuk om ons te helpen te onderhandelen met de chauffeur over de prijs. Ik dankte haar vriendelijk en als ik nu elke dag langs haar op kom zwaaien we naar elkaar of maken we een praatje.
Op zaterdag vier oktober was ik uitgenodigd voor de lunch bij de teacher van m’n klas: Ms. Huyên. Zoals het hier in Vietnam hoort heb ik een mooie grote bos bloemen gekocht (let op: koop geen gele of witte bloemen, dat hoort niet) en ‘s ochtends vroeg vertrok ik al per bus naar het project waar ze me op zou pikken om naar haar huis te gaan. Ik voelde me vereerd dat ik langs mocht komen. Ze woont in een klein huisje samen met haar man en zoontje van drie. De woonkamer was tevens de slaapkamer en er was een kleine ruimte voor het toilet/om te wassen. Naast haar woont de gehele schoonfamilie in de andere huizen en in het stukje tuin voor haar huis werden gewassen verbouwd. Ik mocht helpen de lunch te bereiden en heb heerlijk gegeten. Het eten in Vietnam is echt top! Haar man kwam ook voor de lunch thuis dus die heb ik ook mogen ontmoeten. Na het eten mocht ik blijven slapen (jawel, een middagdutje hoort er hier bij!). Op het bed in de woon/slaapkamer kon ik gaan liggen. Er lag enkel een matje op en een kussen. Naast me lag de lerares en daarnaast haar zoontje. Daar weer langs lag haar schoonzus en op de grond lag nog een kindje van mijn project die ook bij haar mocht blijven in de weekenden. Ik dacht dat ik nooit zou gaan kunnen slapen met springende kinderen naast me en een kind dat me stiekem aan de voeten lag te kriebelen en hier de dikste schik om had; maar niks was minder waar en ik heb toch ‘n 20 minuten geslapen. Uitgerust en al werd ik weer afgezet bij het project om weer naar huis te gaan.
Ik vind het hier erg leuk dat elke week dat iemand je wel aanspreekt om een praatje te maken. Op straat wordt je nagekeken en als je ergens wat gaat drinken of eten wil men weten waar je vandaan komt en in Hanoi doet, of bijv. hoe oud je bent en of je getrouwd bent. Dat vroeg mijn teacher ook nog vorige week haha! Toen ik nee zei op de vraag of ik getrouwd was wilde ze wel weten op welk termijn dit dan zou gaan gebeuren. Tja! Nieuwsgierig zijn alle Vietnamezen. Ik vind het wel ontzettend grappig en t leuke is dat je alles gewoon terug kan vragen zonder bang te zijn dat dit niet kan.
Zondag heb ik alleen de Parfumparagode bezocht en in het reisgezelschap leuke mensen ontmoet. De paragode is slechts per boot en vervolgens lopend of per kabellift te bereiken. De paragode (en alle tempeltjes er omheen) waren super mooi. In de paragode heb ik nog even over een rijstkorrelvormige steen gewreven voor gezondheid voor Marloes en mij en heb ik een druppel water opgevangen en over m'n hoofd gewreven voor extra happiness. Helaas werkte die gezondheid niet zo want tijdens m'n uitje werd ik ziek.
De daarop volgende ma-di-woe ben ik ziek van stage thuis gebleven en waren de donderdag en vrijdag daarna meten drukke dagen met interviews met de directeur en vice directeur van ons project. De vrijdagavond waren we in the old quarter voor het vieren onafhankelijkheidsdag en zaterdag heb ik vrijwel niks gedaan en ben ik ’s avonds in de bioscoop geweest. Deze was in een groot winkelcentrum waar ik ook nog wat ‘luxere’ producten heb weten te kopen zoals chocola van Rittersport en n lekker bruin brood i.p.v. het zoete wittebrood wat we normaal hebben.
Deze week zijn we in overleg geweest met de teachers en housemother over een verbetering op ‘t project wat Marloes en ik kunnen aanpakken. We willen ‘the bad behaviour’ van de kinderen verbeteren door positieve benaderingswijze en een beloningssysteem in te gaan zetten. De leraren zijn nog niet geheel overtuigd dat het werken gaat, maar ze willen dat we t gaan testen. Zien doet dan misschien toch meer geloven dat het werkt!
Deze week heb ik ook werkbladen voor rekenen meegebracht en dit was een groot succes in de klas. Ze waren zo hard aan het werk allemaal. De twee volgende dagen wilden de kinderen telkens nog een kopietje van die gemaakte werkbladen omdat ze het graag nog een keer wilden doen. Geinig toch. Gister heb ik na de les weer de huismoeder geholpen. Even vier kids gewassen, geholpen in de eetzaal en gezellig gespeeld met de kinderen. Ik had drie kleine potjes nagellak gekocht en heb toen die avond de meiden de nagels gelakt. Het was dringen geblazen en alle kinderen wilden tegelijk geholpen worden. Ze waren erg blij met het resultaat.
Dit weekend zouden we naar Halong bay gaan maar ik ben opnieuw niet fit dus die schuiven we even door naar volgende week en dan doen we het dit weekend nog wat rustiger aan. We willen nog shoppen dus ach, wij vermaken ons wel!
Liefs Lisette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
